پسر‌خاله وودرو

پسرخاله وودرو

من یک سیر عجیب در خواندن کتاب‌های غیر درسی داشتم! در ۱۱، ۱۲ سالگی بود که «سینوهه، پزشک مخصوص فرعون» را خواندم اما از آن‌طرف تا حدود ۳۰ سالگی رمان نوجوان نخوانده بودم!! تا اینکه در یک دوره تاریخ ادبیات کودکان مجبور شدم بخوانم!! به صورت کاملاً اتفاقی اولین کتابی که برای مطالعه نصیب من شد، «پسرخاله وودرو» بود. از آن روز گرفتار رمان نوجوان شده‌ام ☺️✋

پشت جلد کتاب نوشته است؛
«وودرو، پسری که مادرش ناپدید شده، برای ادامه زندگی، پیش پدربزرگ و مادربزرگش در ایالت ویرجینیا می‌رود. دختر خاله‌اش جیپسی هم که زیباترین دختر شهر است پدرش را از دست داده. دردهای مشترک و پنهان، صمیمیت دو نوجوان را بیش‌تر می‌کند؛ اما مشکلات و رازهای ناگفته هنوز باقی است»

کشمکش‌های نوجوانی به بهترین شکل در کتاب ترسیم شده، هویت‌یابی نوجوان و درگیری‌هایش با محیط پیرامونی بسیار عجیب و البته جذاب است. کتاب فضاسازی‌های فوق‌العاده‌ای دارد که خواننده را روی کتاب سُر می‌دهد و نمی‌فهمید چه زمانی به انتهای کتاب رسیدید.

کتاب در سال ۱۹۹۷ مدال افتخار نیوبری برده و بی‌تعارف خواندنی است.

از ترجمه کتاب هم نگویم که اسم مترجم برای خواندن اثر کافی است. واقعاً به عنوان یک قاعده می‌شود کارهایی که خانم نجف‌خانی ترجمه می‌کنند را کارهایی قوی، منسجم، خوشخوان و جذاب و خواندنی دانست.

کتاب در فضاهای مختصری عدم تطابق فرهنگی دارد اما واقعاً آنقدر نکات و نقاط مثبت دارد که می‌شود از آن‌ها گذر کرد.

پسرخاله وودرو هم برای نوجوان و هم برای والدین خواندنی است. من که همین الآن هم مزه‌اش زیر زبانم است …

#حمید_کثیری

#انتشارات_افق
#روت_وایت
#محبوبه_نجف‌خانی

پاسخ‌ها

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *